بیورآکتور غشایی (MBR) یکی از انواع بسیار کارآمد سیستم‌های تصفیه فاضلاب است که بر یکی از معایب فرآیندهای بیولوژیکی غلبه کرده است. به‌طور کلی، در فرآیندهای تصفیه بیولوژیکی حذف ذرات معلق و لخته‌ها در تانک‌های ته‌نشینی یک چالش محسوب می‌شود، چرا که به علل مختلف ممکن است این تانک‌ها راندمان مناسبی در همه زمان‌ها نداشته باشند. اما یک سیستم MBR از یک غشا (Membrane) برای حذف ذرات و لخته‌ها استفاده می‌کند. غشا یک لایه نازک دارای روزنه‌های بسیار ریزی است که می‌تواند مواد جامد را به دام بیاندازد.
در یک سیستم بیورآکتور غشایی مثل فرآیند لجن فعال، هوادهی انجام می شود و رشد میکروارگانیسم‌ها به‌صورت معلق و بدون بستر است. پس از طی زمان ماند هیدرولیکی، مایع مخلوط از غشای میکروفیلتراسیون رد می‌شود تا ذرات معلق و لخته‌ها از پساب تمیز جداسازی شوند. MBRها براساس موقعیت قرار گرفتن غشا نسبت به بیورآکتور به 2 دسته تقسیم می‌شوند:
MBRها در غلظت بالاتر MLSS نسبت به سایر فرآیندهای بیولوژیکی رشد معلق، بهره برداری می‌شوند، که این امر به دلیل استفاده از غشای میکروفیلتراسیون است. در عین حال، پساب خروجی از این فرآیند بهترین کیفیت را در بین تمام فرآیندهای مشابه دارد. چرا که سیستم بیورآکتور غشایی (MBR) قادر است درجه حذف بالایی از TSS و مواد آلی را تامین کند. البته باید به خاطر داشت که هزینه‌های سرمایه گذاری و همچنین سطح پیچیدگی بهره‌برداری در این سیستم بالا است.
